Vallen, heel alleen
een gevoel van pijn, zo zoet.
Verlangen naar je zorgen,
jouw zorgen doen me goed.
Steeds maar dieper vallen,
wachten op de slag.
Mijn ziel die mee verbrijzelt,
met een hoge schrille lach.
Lachen, heel alleen
zo'n hol en gek geluid.
Niets ervan gemeend
Jij, jij lacht me uit.
Een tranendal dat antwoordt,
je gele ogen in de nacht.
Zo alleen en kwetsbaar licht,
hier heb ik op gewacht.
Sterven heel alleen,
een mes dat in me steekt.
Verlangen naar je adem,
adem, die mij ontbreekt.
Dat kleine beetje sterven,
niemand aan mijn zij.
Geen vriendschap te verwerven,
enkel leegte nog in mij.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten