Op een steen die niemand ziet
speel jij triest je toverlied
en je maanlichtsnaren trillen snel
de notenhemel en de hel.
En vanuit mijn boom vanboven
hoor ik de klank die doven horen
dat lied dat raakt me, trekt me heen
naar jou die tovert op je steen.
Je maanlichtstralen zijn nu stil
ze spelen het liedje dat ik wil
met frele klanken van triolen
op ons kerkhof van violen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten