Slaap me, lieflijk op het kiezeltij
dat trekt voorbij de horizon
in golven van zeezoete dromen
die drijven door mijn eenzaamheid
en spottend aan mijn herinneringen komen.
Streel me, in de draaikolk van
mijn navelbuik, die duisterdiep
met droefheid volliep in de razernij,
van verdriet zo pijnlijk, pijnlijk.
Niets is pijnlijk, enkel jij.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten